Nationale aanbestedingsprocedures: wat zijn de verschillen?

Een bedrijf, gemeente of overheid zoekt via een tender naar een partij die een opdracht kan uitvoeren. Valt de waarde van zijn opdracht onder de Europese drempelwaarde, dan kan hij één van de vier nationale aanbestedingsprocedures toepassen: een enkelvoudige onderhandse of meervoudige onderhandse procedure, of een nationale openbare of niet-openbare procedure. Welke procedure hij kiest, ligt aan de inkooprichtlijnen van zijn organisatie. Maar wat houden al die procedures precies in?

Enkelvoudige onderhandse procedure

De enkelvoudige onderhandse procedure is een rechttoe-rechtaan manier om een aanbesteding te doen. De opdrachtgever vraagt één potentiele opdrachtnemer een offerte in te dienen, onderhandelt er even over, en plaatst daarna de opdracht. Deze procedure gaat vaak vrij snel en de aanbesteder kiest meestal een partij die hij al kent of vertrouwt. Hierdoor is het wel een vrij subjectieve manier van gunnen, ontstaat er geen concurrentie en vindt de opdrachtgever niet altijd de beste prijs-kwaliteitverhouding.

Meervoudige onderhandse procedure

Maakt een aanbesteder gebruik van de meervoudige onderhandse procedure, dan nodigt hij een aantal inschrijvers uit om een offerte in te dienen. Op basis van EMVI komt er één partij als winnaar uit de bus. Dit betekent dat de opdrachtgever elk punt dat een inschrijver scoort omzet in een fictieve korting. Deze totale korting trekt hij af van de kostprijs van die partij. De goedkoopste aanbieder wint, omdat hij, door deze berekening, de beste prijs-kwaliteit heeft geboden. Deze procedure is vrij kort, geeft de aanbesteder veel vrijheid en maakt concurrentie tussen inschrijvende partijen mogelijk.

Nationale openbare en niet-openbare procedure

Een tender die via een nationale openbare procedure verloopt wordt op TenderNed gepubliceerd, waarna iedereen een aanbieding mag indienen. Door iedereen de kans te geven, is er veel sprake van concurrentie en objectiviteit voor de aanbesteder bij het maken van de beslissing. Met bovenstaande rekensom wordt namelijk berekend welke inschrijving de beste prijs-kwaliteitsverhouding biedt. Een nationale niet-openbare procedure lijkt hierop, maar kent twee fases. In de eerste wordt een beperkte hoeveelheid partijen uitgenodigd in te schrijven. Zij voldoen aan de geschiktheidseisen van de aanbestedende dienst. In de tweede fase wordt de economisch meest verantwoorde inschrijving uitgekozen.

lees meer over nationale aanbestedingsprocedures op de website van PIANOo
ga naar de pagina over aanbesteden